Orain dela gutxi kasualitateak J. M. Coetzee hegoafrikarraren Foe nobela jarri zuen nire eskuetan. Daniel Defoe-ren Robinson Crusoe liburuaren interpretazio libre eta labur honetan Coetzee-k gogoeta pirandellotarrak jorratzen ditu (egilearen bila doan pertsonaiarenak). Planteamendu interesgarriak ditu (hala nola, Friday pertsonaiaren komunikazio-ezintasunak sortzen duen oinarrizko informazio eza istorioan). Hala ere, naufragio gaiak harrapatu nau, nonahi aurkitzen ari bainaiz azken boladan:
Bernardo Atxagaren naufragio urruneko lurraldeetatik, berak eginez Robinson Crusoek egingo ez zuena, informatzen digunez bere blogean
Jokin Muñoz Bilboko Santutxu-Txurdinaga irla bakartian bere Antzararen bidea-ko naufragoez (Lisa, Gigi, Jesus..) mintzatuz.
Arriaga antzokian Roberto Bolañoren 2666 nobelaren antzerkirako bertsioa -Alex Rigola kataluniarrarena- dastatzean, liburuko ideia batzuk gogoratuz. Horien artean Bolañok berak naufrago legez aurkezten duenean bere burua: Amalfitano, idazlearen alter ego (txiletarra, Mexiko eta Catalunyan bizi izandakoa…), Mexikoko Santa Teresa basamortu-irlan biziz eta burua galduz....
No comments:
Post a Comment